Kubrick was beroemd om zijn acteurs "als meubels" te behandelen en hen 1000 takes te laten doen om "het goed te krijgen". Gegeven 5 miljoen jaar, zou hij het niveau van dialoog, intonaties, ongemakkelijke pauzes en timing hier niet kunnen bereiken - het is letterlijk een hyperstition niveau realiteit. Dit is grappig op dezelfde manier als Edington was: je lacht en voelt dan vreselijke ongebreidelde angst, dan ga je weer terug naar lachen. dan weer terug naar stille contemplatieve angst...